INLOGGEN
«»

schraal

onze voeten groeven
door het hete zand
met knisperende blaren
en krakende takjes
er was geen kravanserai
waar we de schaduw konden vinden
de schaduw liep steeds voor ons uit
altijd maar verder
een fata morgana van wat rust
verschroeide voeten en rusteloze harten
verdord in het zijn
van de woestijn
vol met afwezigheid

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 13-09-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Geert Messelis
Actief sinds: 26-09-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘schraal’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.