eeuwig is de oogst
ik denk niet aan jou
liggend in natte klei
op een verlaten kerkhof
ik zie jou lopen
op het pad daarlangs
tussen de populieren
op weg ben jij
naar het station
dat naar de overkant voert
een zomerse dag ooit
ontmoet jij mij daar
om mij weer te omarmen
ik denk aan jou
over een landtong lopend
vol rust in herinnering
ik zie ons ontmoeten
op een mooie dag
aan het einde van de tijd
zo oogst ik in de avond
in het licht van de maan
jouw eeuwige glimlach
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 13-04-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Peter Paul Doodkorte (Actief sinds: 21-07-2015)
Informatie bij het gedicht
Mijmering | 13 april 2019
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘eeuwig is de oogst’ van Peter Paul Doodkorte zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.