Ween niet mijn kind
Mijn rust is smart,
in droefheid, eenzaamheid
verzonken.
In mij draag ik
Je lach,
’ t geluk
dat je me hebt geschonken.
Ween niet.
In droom,
bij wind,
zal ik je volgen.
Beschermen, troosten,
want je bent,
en blijft mijn kind.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 29-03-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
yvette Vanavermaete (Actief sinds: 23-03-2019)
Informatie bij het gedicht
ziek,moe, gehandicapt en eenzaam wil ik afscheid nemen van mijn kind.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Ween niet mijn kind’ van yvette Vanavermaete zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.