Ontnomen.

fogske

Het afscheid is me ontnomen,
ben speciaal voor jou gekomen.
Laatste woorden maar niet alleen,
blijf nauwelijks op de been.
Weggestuurd maar niet door jou,
je wou omringt zijn door degene waar je van hou.

Weer een gemiste kans en ik moet weer weg,
draai op voor een ander en heb weer pech.
Probeer nog een derde keer
want ik hou het niet meer.
Wederom word het me ontnomen,
vraag me af waarom ik ben gekomen.

Besef dat wat me is afgepakt, niet kan worden terug gegeven,
het ergste ; ik moet er nu mee leven.
Spijt in mijn hart, maar vol liefde voor jou
weet dat ik altijd van je hou.
Afscheid van je in mijn hoofd;
ik doe wat ik je heb beloofd.

En ondanks al de onmacht en de pijn,
sta ik wel terug op en zal er weer zijn!
Maar eerst degene om mij heen,
help hen terug op de been.
En is het dan eindelijk aan mij;
alleen en in mezelf met hopelijk jij aan mijn zij!