vader

maria ros

Sluitend grijs krast als een lamme rits
Door al mijn beenderen
Boort in mijn ogen gaten
Ontluisterd lag jij daar
Lieve sterke man

Tranen trekken sporen in mijn lijf
We scholen samen
broers en zussen
Als verdwaalde vogels
Broers dragen hem weg
Mijn Vader

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 02-05-2018

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

maria ros (Actief sinds: 02-05-2018)

Informatie bij het gedicht

geschreven toen mijn vader in 2004 op een ontluisterende manier overleed

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘vader’ van maria ros zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.