Dág lieve naamgenoot

Dakoyria

Met jou persoonlijk hád ik wel iets, al kon jij
me niet herinneren
Vol overgave rook je altijd jouw sigaretje,
veel ernstigs kon dat niet verhinderen..

Jouw ogen lichtten óp als je me komen zag
met toch dan iets van herkenning; vol vreugde
schonk jij me jouw lieve lach.

Geregeld hebben we even zomaar gepraat;
jij maar zittend in je rolstoel omdat het anders
dan niet gaat
En nu hoorde ik, je bent er niet meer, wég-
genomen...

Voor jou denk ik wel goed Dág lieve naamgenoot,
zomaar een vriendschap die mocht gaan
stromen.

Dakoyria, 2018.