Dág lieve naamgenoot
Met jou persoonlijk hád ik wel iets, al kon jijme niet herinneren
Vol overgave rook je altijd jouw sigaretje,
veel ernstigs kon dat niet verhinderen..
Jouw ogen lichtten óp als je me komen zag
met toch dan iets van herkenning; vol vreugde
schonk jij me jouw lieve lach.
Geregeld hebben we even zomaar gepraat;
jij maar zittend in je rolstoel omdat het anders
dan niet gaat
En nu hoorde ik, je bent er niet meer, wég-
genomen...
Voor jou denk ik wel goed Dág lieve naamgenoot,
zomaar een vriendschap die mocht gaan
stromen.
Dakoyria, 2018.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 11-02-2018
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
DakoyriaActief sinds: 08-11-2015 Facebook
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Dág lieve naamgenoot’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Afscheid
Nieuwste gedichten
|
Best beoordeelde gedichten
|
Populairste dichters
|