«»
die lachten en zongen
en die ogen die vaak weenden
waar zijn ze gestrand
waar zijn ze in de tijd verweven
waar staan hun namen geschreven
naar welke dodenvelden zijn ze gegaan
waar hebben hun graven gestaan..
Ze zijn in de schoot
van de eeuwigheid gevangen
met al hun dromen al hun verlangen
ze zijn stil zonder een woord heen gegaan
ik voel ze nog leven
ik hoor nog hun stemmen
hun lach en hun daden
ik loop langst de paden
die zij ook hebben begaan
de krochten en huizen
waar ze leefden en leden
waar ooit hun wieg heeft gestaan...
Ik zie nog de sporen van hun leven
gegrift in de boeken van het verleden
vaak hard soms liefdevol en zacht.....
Anno 1999
In de eeuwiheid verdwenen
Waar zijn die duizend namen geblevendie lachten en zongen
en die ogen die vaak weenden
waar zijn ze gestrand
waar zijn ze in de tijd verweven
waar staan hun namen geschreven
naar welke dodenvelden zijn ze gegaan
waar hebben hun graven gestaan..
Ze zijn in de schoot
van de eeuwigheid gevangen
met al hun dromen al hun verlangen
ze zijn stil zonder een woord heen gegaan
ik voel ze nog leven
ik hoor nog hun stemmen
hun lach en hun daden
ik loop langst de paden
die zij ook hebben begaan
de krochten en huizen
waar ze leefden en leden
waar ooit hun wieg heeft gestaan...
Ik zie nog de sporen van hun leven
gegrift in de boeken van het verleden
vaak hard soms liefdevol en zacht.....
Anno 1999
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 30-09-2017
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
William ElskensActief sinds: 21-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘In de eeuwiheid verdwenen’ van William Elskens zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.