«»
ik lees verdriet in je gemoed
ik zou je willen troosten
maar ik weet niet hoe..
Je hebt iets verloren
een groot stuk van je hart
het was in jou geboren
het sterven was hard..
Er is een graf gedolven
voor een kleine witte kist
wat onder die bloemen is bedolven
heeft je moeders vreugde uitgewist
Ik zie nu alle dagen
een moeder aan dat graf
met duizend en één vragen
waar God noch mens antwoord op gaf..
Hier slaapt ook ons zoontje
onder het huilen van de wind
en onder het zingen van de bomen
want ze blijven eeuwig zingen
bomen zingen altijd voor een kind...
Moeders verdriet.
Ik zie tranen in je ogenik lees verdriet in je gemoed
ik zou je willen troosten
maar ik weet niet hoe..
Je hebt iets verloren
een groot stuk van je hart
het was in jou geboren
het sterven was hard..
Er is een graf gedolven
voor een kleine witte kist
wat onder die bloemen is bedolven
heeft je moeders vreugde uitgewist
Ik zie nu alle dagen
een moeder aan dat graf
met duizend en één vragen
waar God noch mens antwoord op gaf..
Hier slaapt ook ons zoontje
onder het huilen van de wind
en onder het zingen van de bomen
want ze blijven eeuwig zingen
bomen zingen altijd voor een kind...
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 27-08-2017
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
William ElskensActief sinds: 21-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Moeders verdriet.’ van William Elskens zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.