Nou, tabé dan
Een prijs had ik ervoor willen geven als je éven
nog had kunnen blijven
Niet lang dan hoor, ik heb je jouw rust wel gegund
Meer om je nog even wat te bedanken, misschien
zelfs nog een enkele grol Meer had niet gekund...
Zo onbevredigend nu wel, het is niet anders
dan nog een allerlaatst uitgesproken "tabé"
Het doet zo een pijn en dat weet je, ik doe het er
noodgedwongen maar mee.
Dakoyria, 2017.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 27-06-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Nou, tabé dan’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.