INLOGGEN
«»

Laatste fase

Oud worden willen we meestal wel
En ongemerkt gaat dat snel
Maar tot wanneer, waar houdt dat op
Je hele leven op zijn kop
Je wordt afhankelijk, kan niets meer alleen
Je hebt wel mensen die van je houden om je heen
Maar wat heb je daaraan
Als ze toch hun eigen weg weer gaan
Jij zit of ligt daar maar
Je leven is eigenlijk wel klaar
Er komen steeds meer ongemakken
De moed gaat je in de schoenen zakken
Waar moet dit heen, ik weet het niet
Maar wat ik wel zie is jouw verdriet
Dit is niet meer genieten van je oude dag
Dit is wachten tot je het leven verlaten mag
Ik heb er al heel wat om gegriend
Want nee, dit heb je niet verdiend
Soms is leven lijden
't Is helaas niet te vermijden
Maar oneerlijk is het wel
Hopelijk komt de verlossing snel
Natuurlijk heb ik dan verdriet
Maar jou zien lijden wil ik niet
❤

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 29-07-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

CvL
Actief sinds: 15-10-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Laatste fase’ van CvL zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.