«»
dan de koudste dag
we zijn
we willen
maar kunnen niet begrijpen
bergen vol geheugen
wachten op het sterven
de honger van het leven
wil voor alles adem
maar ook dat gaat voorbij
de weg gaat verder
ook als de reiziger stopt
verwijdering is wat ons rest
als voor de reiziger de treinreis stopt
tijd geknaag van ratten
voorbij wat dierbaar is
de stroming is aflandig
een laatste zilvervogel
alles wordt ongekende diepte
het wachten is de dag
van ons verdwijnen
hou je armen open
voor wie huilt
als wolven in het bos
doodgaan
de dingen voelen killerdan de koudste dag
we zijn
we willen
maar kunnen niet begrijpen
bergen vol geheugen
wachten op het sterven
de honger van het leven
wil voor alles adem
maar ook dat gaat voorbij
de weg gaat verder
ook als de reiziger stopt
verwijdering is wat ons rest
als voor de reiziger de treinreis stopt
tijd geknaag van ratten
voorbij wat dierbaar is
de stroming is aflandig
een laatste zilvervogel
alles wordt ongekende diepte
het wachten is de dag
van ons verdwijnen
hou je armen open
voor wie huilt
als wolven in het bos
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 01-05-2017
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Geert MesselisActief sinds: 26-09-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘doodgaan’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.