«»
Grommen af en aan
Wandelaars worden verzwolgen, laten
zich verzwelgen achter sissende deuren
De bus komt om het uur
Maar de bus komt niet
In de verte vallen de cijfers van hun rol
Desintegreren tot zwarte inkt
terugkeer tot het ongeschrevene
De telefoon verbindt me
Met het hoogste ambt
Na aandringen en verwijzen
U heeft gelijk inderdaad
Er bestaat een bus 107
De chauffeur in vol ornaat
Zal u brengen voorbij de grens
Van uw verdriet
Ik keer terug naar huis
Te voet
En pak mijn koffers tweemaal uit
Laatste rit
Bussen in bonte kleurenGrommen af en aan
Wandelaars worden verzwolgen, laten
zich verzwelgen achter sissende deuren
De bus komt om het uur
Maar de bus komt niet
In de verte vallen de cijfers van hun rol
Desintegreren tot zwarte inkt
terugkeer tot het ongeschrevene
De telefoon verbindt me
Met het hoogste ambt
Na aandringen en verwijzen
U heeft gelijk inderdaad
Er bestaat een bus 107
De chauffeur in vol ornaat
Zal u brengen voorbij de grens
Van uw verdriet
Ik keer terug naar huis
Te voet
En pak mijn koffers tweemaal uit
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 29-03-2017
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
ValentijnActief sinds: 28-12-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Laatste rit’ van Valentijn zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.