INLOGGEN
«»

Laatste rit

Bussen in bonte kleuren
Grommen af en aan
Wandelaars worden verzwolgen, laten
zich verzwelgen achter sissende deuren

De bus komt om het uur
Maar de bus komt niet
In de verte vallen de cijfers van hun rol
Desintegreren tot zwarte inkt
terugkeer tot het ongeschrevene

De telefoon verbindt me
Met het hoogste ambt
Na aandringen en verwijzen
U heeft gelijk inderdaad
Er bestaat een bus 107
De chauffeur in vol ornaat
Zal u brengen voorbij de grens
Van uw verdriet

Ik keer terug naar huis
Te voet
En pak mijn koffers tweemaal uit

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 29-03-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Valentijn
Actief sinds: 28-12-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Laatste rit’ van Valentijn zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.