mijn broer
mijn broer
tussen mijn waterbloemen bloeit een rode roos
eenzaam steekt hij fier uit boven het eendenkroos
hij beweegt op het ritme van de avondwind
in een gevangen geestenland waar geen hem vindt
fel gekleurd buigt hij naar verlaten nablijvers
opent zijn roodbloemen naar de aardbedrijvers
neemt ons hand in hand op ons geopend bloembad
strooit wilde dankgebeden op ons levenspad
hij schreeuwt, gilt het uit, schudt woest zijn rozenkleuren
die verdoemde ziekte, mag nooit meer gebeuren
bespaar ons het lijden, wat jij hebt gedragen
bevrijd de wereld van gezwarte borstslagen
clemens, mijn broer, vol bezeten van het leven
maar die kankercellen willen het niet geven
ongelijke strijd met de natuur gestreden
alleen nog warm gekoesterd door het verleden
in een onverwachte windvlaag plots weggerukt
geen broze verwachting meer dat het ooit nog lukt
waarom moest de zeis uit hemelsferen hem vellen
waarom moet het doodsbericht met tranen kwellen
clemens, mijn broer, keer terug uit die duisternis
clemens, mijn broer, geef ons kracht, verlicht ons gemis
vul ons hart met waarmee jij bent bevlogen
neem ons mee in je bloemreis door regenbogen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-03-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Paul Duyvesteyn (Actief sinds: 11-03-2017)
Informatie bij het gedicht
Voorgedragen bij de uitvaart van mijn broer (in de stromende regen)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘mijn broer’ van Paul Duyvesteyn zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.