eeuwig pluis
nijntje is verdrietig
huilt een dikke traan
want weet je
wat de mensen zeggen
dick is dood gegaan
gewoon in bed
lag hij de laatste keer
't was alsof hij lag te slapen
alle mensen huilen
zeggen hem ook gedag
ieder met eigen groet
vader, moeder, groot en klein
toch zegt nijntje
stop nu met die smart
want uit het oog
is niet uit het hart
aan de overkant zit hij
van wat hij tekende
stil te genieten
dat van mij vertelde
zie ze staan
over nijntje pluis
tijdloos zijn de verhalen
bij alle mensen thuis
natte oogjes hoeven niet
als altijd jong en stout
dick blijft lezen
wordt hij eeuwig oud
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 21-02-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Peter Paul Doodkorte (Actief sinds: 21-07-2015)
Informatie bij het gedicht
Geschreven naar aanleiding van het overlijden van Hendrikus Magdalenus (Dick) Bruna | Utrecht, 23 augustus 1927 - aldaar, 16 februari 2017 | Dick was een Nederlandse grafisch vormgever, tekenaar en schrijver van kinderboeken. Hij werd wereldberoemd met zijn kinderboeken over nijntje | 19 februari 2017
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘eeuwig pluis’ van Peter Paul Doodkorte zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.