oudjes
de melkweg was hun thuis
toen ze elkaar verkenden
nu blijven ze breekbaar bij elkaar
hun wereld is binnen
het zwijgen hangt als wade
tussen hen beiden in
pendule aan de wand
vertikt de tijd tot sterven
de dood reikt hen de hand
een huiveren in de warmte
ze weten maar ze zeggen niet
hun grote verdriet
verhalen kennen geen goed einde
de ene in de kist
de andere verloren
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-02-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘oudjes’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.