de wolken
de slaap stijgt
als mist in de vallei
de zon schijnt op de wolken
maar vraagt geen toegang meer
het tij vraagt om een wollen deken
de sprakeloosheid stijgt
de mensen sluiten hun gebreken
de levenspoort
gaat even
op een kier
we sluiten alle luiken
wees maar niet bang
de rover komt vat niet
vannacht
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-01-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘de wolken’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.