INLOGGEN
«»

Rudimentair Bestaan

Rudimentair bestaan

Ik geef je niet op, ik laat je gaan.
Ik kan niets zeggen of loslaten.
Spijt van de dingen die ik heb gedaan.
Emotie is een gevoel van wantrouw, niet van bestaan.

Eenzame, langdurige zondes onderling.
Hebben jouw gedachtes weten te forceren
Ik vertel je de waarheid, zelfs als mijn stem zich weet te keren
Wie had gedacht dat je de strijd aanging

Ik zie je blik, hoe je door de lus van het touw kijkt.
De wereld is soms moeilijker dan het lijkt
De tijd van komen is geweest, nu kan ik je laten gaan
Je was het onderwerp, in ons rudimentair bestaan.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 11-09-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Emilian
Actief sinds: 10-09-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Rudimentair Bestaan’ van Emilian zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.