INLOGGEN
«»

Naar de treinen

Naar de treinen
In een wandelgang waar hoge ramen
glurend uit een donkere kamer
hun schaduw trekken in de zon
lopen twee mensen naar het treinstation.

Hun woorden spiegelen in het glas
geen een valt op de steen
de wind komt hier en daar en overal vandaan
valt in de rede en is heengegaan.

Zijn tempo hijgt houdt haar in en stokt haar woord
spuugt vuur, kotst lucht
in haar eindeloos gezucht
blijft zij onverstoord.

Het perron is luid vandaag
de tijd snelt voor de treinen uit
de trage verte tegemoet
langs bakken ijlt haar laatste groet

Stoot de derde rails zijn stroom
door hun laatste lach.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 17-04-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

acma
Actief sinds: 17-02-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Naar de treinen’ van acma zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.