De doodlopende weg

Dolf de Jong

Plots werd zij er mee geconfronteerd
het verwerken was haar niet geleerd.
Een arts reageerde op haar vragen;
heel nonchalant als was hij een ANWB informant.
`Mevrouw u bent een doodlopende weg ingeslagen’.
Toen was er de angst die haar bekroop
na deze harde boodschap
was er geen toekomst meer, nog hoop
er restte slechts die laatste stap.
Waaraan had zij dit toch verdiend
haar leven overziend
als moeder en huisvrouw
die voor haar gezin toch steeds het beste wou.
Haar lijden werd een misserre
de open poort zag zij reeds van verre
maar oh zij was zo bang
De weg er heen die was zo lang.
Zij moest en zou er in berusten
maar wanneer de kinderen haar dan kusten,
•dan kwam zij daarmee niet klaar
het afscheid nemen viel haar zo zwaar.
Toch heeft zij die stap genomen,
de poort ging open. …. Zij mocht komen.
Eeuwige rust werd haar gegeven
Aan het einde van haar zorgzaam leven.
DdJ.