INLOGGEN
«»

Samen


Vertwijfeld kijk ik om mij heen,
`k zit naast haar, aan haar bed.
Toch voel ik mij alleen,
haar medicijnen heb ik klaar gezet.

Wat kan ik nog doen voor haar,
zij heeft de ogen gesloten
haar adem gaat in stoten;
ik kom er niet mee klaar

Met wat kan ik haar nog verblijden,
ter verzachting van haar lijden.
Het liefste zou ik met haar willen ruilen,
ik wil maar ik kan niet huilen.

Van alles schiet door mijn gedachten,
de momenten dat wij samen huilden en samen lachten.
Ik kijk haar liefdevol aan,
dankbaar voor alles wat zij voor mij heeft gedaan.

Gesterkt door deze gedachten
welke mijn verdriet verzachten;
neem ik haar handen van het bed
en vouwt ze samen voor een gebed.

ik dank Hem voor al die jaren,
die wij samen zo gelukkig waren.
Het zijn dan haar ogen die even open gaan
en mij instemmend gadeslaan.

Als of zij mij daar mee wil zeggen;
op dat geluk moet je de nadruk leggen.
Laat onze mooie uren,
in gedachten eeuwig duren.
DdJ.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 11-01-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dolf de Jong
Actief sinds: 26-12-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Samen’ van Dolf de Jong zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.