«»
de spullen die je wilde opruimen
de mailbox die je leegmaakte
de mensen die je nog eenmaal groette
Die dag kwam als ooit de eerste
toen je onwennig in een klein kantoor
alles nog met pen en papier deed
je de jongste onder je collega s was
Daartussen ligt die lange reeks
van blocnotes, volgeschreven agenda s
vergaderingen, besprekingen, dienstreizen
melige vrijdagmiddagen, vroeg opstaan
Vaak moe naar huis gaan, soms succes
iets willen, iets bereiken, soms ook
bijna bezwijken, het werkend leven
van een mens in een welvaartsstaat
En dan lever je de sleutel in,
de deur die je zo vaak opende
valt achter je in het slot
we zien elkaar nog wel, roep je!
Balans
Die laatste dag, dat je werktede spullen die je wilde opruimen
de mailbox die je leegmaakte
de mensen die je nog eenmaal groette
Die dag kwam als ooit de eerste
toen je onwennig in een klein kantoor
alles nog met pen en papier deed
je de jongste onder je collega s was
Daartussen ligt die lange reeks
van blocnotes, volgeschreven agenda s
vergaderingen, besprekingen, dienstreizen
melige vrijdagmiddagen, vroeg opstaan
Vaak moe naar huis gaan, soms succes
iets willen, iets bereiken, soms ook
bijna bezwijken, het werkend leven
van een mens in een welvaartsstaat
En dan lever je de sleutel in,
de deur die je zo vaak opende
valt achter je in het slot
we zien elkaar nog wel, roep je!
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 06-08-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Jose van RosmalenActief sinds: 21-11-2014Informatie bij het gedicht:
gedicht over afscheid van werk Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Balans’ van Jose van Rosmalen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.