doorleven

Peter Paul Doodkorte

aan zijn tekentafel zetelend
schetst en schept hij
in grove lijnen
zijn plan

het hart - kloppend
op de juiste plaats; daarrr
mompelt hij
het stratenplan
de aders van de wijk
zij moeten organisch zijn
- zo vanzelfsprekend

wonen - hoog en laag
hier! zo!
zijn geest - bevlogen
stuurt zijn hand
een plechtige zuil hier
een stedelijke jungle daar
in heldere ontwerpen
worden ze ingepast
- subtiel
met tuinmuren - pergola's - heggen
zelfs installatiekastjes
- voor gas, water en elektra
het water - predikt hij zichzelf
moet je zien - ervaren

ingetogen of wijds gesticulerend
bedachtzaam, nieuwsgierig of uitdagend
zijn ogen fonkelend - priemend soms
- of twinkelend pretogend
zo trekt hij zijn sporen
signeert hij zijn voortleven
de schepping
waarin duizenden
- wonend - ontmoetend - opgroeiend
zullen doorleven
tot in lengte van jaren!

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 29-07-2015

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Peter Paul Doodkorte (Actief sinds: 21-07-2015)

Informatie bij het gedicht

bij het afscheid van wiemer glasstra, stedenbouwkundige, capelle aan den ijssel, gestorven 6 oktober 2004

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘doorleven’ van Peter Paul Doodkorte zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.