licht dat niet meer duistert

Peter Paul Doodkorte

- leen en lenie
- gee en job
de zomers waren
zoals zomers horen te zijn:
zonstralend mooi!
met - zo nu en dan -
een malse regenbui!

te snel, te vroeg
kondigt zich met afscheid
- van job, van lenie -
een gure winter
als ongedacht en onverwacht
gelijk het prachtig herfstblad
- kleurig en geschakeerd -
een overweldigende nazomer zich meldt

overtuigd door dankbare herinnering
aan hem en haar
- aan de overkant gezeten -
is er het weten:
- het is goed!

en zo bloeit zij op: de liefde
van gee voor leen
van leen voor gee
- voor en met elkaar!

-----

waren de zomers mooi
de herfst - anders
ja - anders
maar zo - samen - niet minder

te snel - te vroeg
- weer -
kondigt zich met gee's afscheid
alsnog de winter

guur en koud - buiten
maar binnen - bínnenin
is er een land van louter licht

binnenin gloeit zich de ervaren liefde tot licht
licht - dat geen dag meer duistert

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 28-07-2015

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Peter Paul Doodkorte (Actief sinds: 21-07-2015)

Informatie bij het gedicht

laatste afscheidsgroet aan ge, levensgezelin van leen van reeuwijk - 23 oktober 2005

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘licht dat niet meer duistert’ van Peter Paul Doodkorte zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.

Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.