licht dat niet meer duistert
- leen en lenie
- gee en job
de zomers waren
zoals zomers horen te zijn:
zonstralend mooi!
met - zo nu en dan -
een malse regenbui!
te snel, te vroeg
kondigt zich met afscheid
- van job, van lenie -
een gure winter
als ongedacht en onverwacht
gelijk het prachtig herfstblad
- kleurig en geschakeerd -
een overweldigende nazomer zich meldt
overtuigd door dankbare herinnering
aan hem en haar
- aan de overkant gezeten -
is er het weten:
- het is goed!
en zo bloeit zij op: de liefde
van gee voor leen
van leen voor gee
- voor en met elkaar!
-----
waren de zomers mooi
de herfst - anders
ja - anders
maar zo - samen - niet minder
te snel - te vroeg
- weer -
kondigt zich met gee's afscheid
alsnog de winter
guur en koud - buiten
maar binnen - bínnenin
is er een land van louter licht
binnenin gloeit zich de ervaren liefde tot licht
licht - dat geen dag meer duistert
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 28-07-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Peter Paul Doodkorte (Actief sinds: 21-07-2015)
Informatie bij het gedicht
laatste afscheidsgroet aan ge, levensgezelin van leen van reeuwijk - 23 oktober 2005
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘licht dat niet meer duistert’ van Peter Paul Doodkorte zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.