licht dat niet meer duistert

Peter Paul Doodkorte

- leen en lenie
- gee en job
de zomers waren
zoals zomers horen te zijn:
zonstralend mooi!
met - zo nu en dan -
een malse regenbui!

te snel, te vroeg
kondigt zich met afscheid
- van job, van lenie -
een gure winter
als ongedacht en onverwacht
gelijk het prachtig herfstblad
- kleurig en geschakeerd -
een overweldigende nazomer zich meldt

overtuigd door dankbare herinnering
aan hem en haar
- aan de overkant gezeten -
is er het weten:
- het is goed!

en zo bloeit zij op: de liefde
van gee voor leen
van leen voor gee
- voor en met elkaar!

-----

waren de zomers mooi
de herfst - anders
ja - anders
maar zo - samen - niet minder

te snel - te vroeg
- weer -
kondigt zich met gee's afscheid
alsnog de winter

guur en koud - buiten
maar binnen - bínnenin
is er een land van louter licht

binnenin gloeit zich de ervaren liefde tot licht
licht - dat geen dag meer duistert

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 28-07-2015

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Peter Paul Doodkorte (Actief sinds: 21-07-2015)

Informatie bij het gedicht

laatste afscheidsgroet aan ge, levensgezelin van leen van reeuwijk - 23 oktober 2005

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘licht dat niet meer duistert’ van Peter Paul Doodkorte zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.