«»
in je ogen zag ik muren breken
vergeten zorgen weer bewegen
in het stof van niet meer weten
je blik verwees mij naar de verte
lichaam in een afscheidsgroet
je gezicht verzachtte in zijn trekken
je mompelde het gaat je goed
ik bouw een wereld met mijn eigen wegen
slecht horizonnen stuk voor stuk
ik zal bekrompen beelden wreken
arrogantie en verwaandheid gaan voor schut
aarde zal mijn grootheid vrezen
gevangen zijn is niets voor mij
mijn boodschap zal de eeuwen lezen
ik ben de tijd en ruimte al voorbij
In een afscheidsgroet
ik nam je handin je ogen zag ik muren breken
vergeten zorgen weer bewegen
in het stof van niet meer weten
je blik verwees mij naar de verte
lichaam in een afscheidsgroet
je gezicht verzachtte in zijn trekken
je mompelde het gaat je goed
ik bouw een wereld met mijn eigen wegen
slecht horizonnen stuk voor stuk
ik zal bekrompen beelden wreken
arrogantie en verwaandheid gaan voor schut
aarde zal mijn grootheid vrezen
gevangen zijn is niets voor mij
mijn boodschap zal de eeuwen lezen
ik ben de tijd en ruimte al voorbij
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 27-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘In een afscheidsgroet’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.