wel als vader, dat gezicht
ik heb je meegemaakt
gemaakt
ben ik van jou
jouw genen zijn
een deel van mij
gemengd
met die van haar
van wie jij houdt
het duurde lang
voordat wij
konden spreken
met elkaar
praten deden we
wel heel gewoon
jij toonde nooit
een eigen ik
wel als vader
dat gezicht
jouw visie
op de wereld
was bekend
jouw diepere gedachten
nooit gekend
je wensen
waren zo verborgen
ze gingen met jou weg
die morgen
ik was bij jou
zag je blik
jij wilde wel
we hebben onze
ogen laten spreken
woorden zouden
het contact verbreken
de momenten
die wij hadden
voor elkaar
zijn nu voorbij
wat blijft is spijt
verdriet
om wat verloren is
zo'n spijt
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘wel als vader, dat gezicht’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.