woont in de stilte
ik haal je zerk
niet om
jij rust in vrede
maar spookt nog steeds
in mijn gebeden
woont in de stilte
van mijn lijf
woorden zijn er
nooit gesproken
tijdens jouw verblijf
ik wilde graag
de kleur en
fine fleur van leven
die jij aan anderen
wel wist mee te geven
zelfs in je afscheid
is die afstand er gebleven
maar in het beven
van je hand voelde ik
een stukje van je andere kant
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 10-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘woont in de stilte’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.