Mh 17
Het zweeft niet meer maar valt
Het heeft zijn zwaartekracht verloren
Heel hoog met bijna ongeboren
Een deeltje van een tel
als een kwaadaardig gezwel
Zo snel kwam van het niets
een projectiel op zoek naar iets
Een groot stuk metaal met daarin bijna 300 zielen
die volkomen zinloos in stukken uit de lucht vielen.
Ja ook dat ene knuffelbeertje in de handen van die grote rus
als een teken van overwinning of heeft die rus
een kruis geslagen en toen nagedacht
wat heeft die Poetin ons gebracht?
Jan Bonthuis
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 03-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Jan Bonthuis (Actief sinds: 17-12-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Mh 17’ van Jan Bonthuis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.