handen die me groeten
moet ik de zegeningen tellen
die de tijd aan mijn verblijf
geregen heeft heb ik eigenlijk
wel ooit bewust geleefd
handen die me groeten
de verwondering in ontmoeten
ogen die in liefde naar me keken
ben ik kleine dingen soms vergeten
waren ze niet van belang of
plakte ik ze achter het behang
laat ik de balans opmaken
van de dingen die me raken
samenzijn staat bovenaan
daar ben ik altijd voor gegaan
strelen koesteren en beminnen
straalt bij mij intens van binnen
elkaar tot mensen maken in
ontdekken van talent en gaven
die in vrijheid te beleven dat had
ik zo graag aan iedereen gegeven
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 02-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘handen die me groeten’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.