samen dragen

Danielle vd Berg-van Dijk

Wanneer je te horen krijgt dat een geliefde niet meer lang te leven heeft.
Is het net of de aarde onder je voeten beeft.
Onmacht, machteloosheid, je wilt wel van alles maar, je kan niets doen.
Je omarmt en troost en je denkt nog eens terug aan toen.
Toen alles nog gewoon was, je weet het, het komt nooit meer terug.
Je weet nog even, ja wat gaat die korte tijd dan vlug.
Spreek ook samen de dingen, die je nog ze graag bespreken wil.
De momenten samen zo kostbaar, wat te zeggen, alles lijkt koud en kil
Maar weet ook dat het zo anders het kunnen zijn.
Bewust afscheid kunnen nemen, dingen kunnen uitspreken is fijn.
Want wat als iemand ons, in de bloei van zijn leven verlaat
Is er geen afscheid, kan je het niet meer uitspreken, vergoed te laat.
Samen zijn in die korte kostbare tijd,
Ga samen die weg, die je straks van elkaar scheidt.