zag zee op rotsen breken

wil melker

het kleine afscheid dromen
iedereen is weer gekomen
om te zeggen wat er speelt
de zon het strand de zee
ik neem hun woorden mee
als dadelijk de golven brullen

dan kijk ik terug
zal me met bruin omhullen
ja, ja mijn brede mooie rug
weeg woorden die gesproken zijn
in het kabbelen van de vloed
hun warmte deed me goed

in koude onderstromen
voelde ik de kiezels op het zand
zag zee op rotsen breken
dat ben ik allemaal vergeten
ik wil gewoon een hand een
nieuw begin in een ander land