zag zee op rotsen breken
het kleine afscheid dromen
iedereen is weer gekomen
om te zeggen wat er speelt
de zon het strand de zee
ik neem hun woorden mee
als dadelijk de golven brullen
dan kijk ik terug
zal me met bruin omhullen
ja, ja mijn brede mooie rug
weeg woorden die gesproken zijn
in het kabbelen van de vloed
hun warmte deed me goed
in koude onderstromen
voelde ik de kiezels op het zand
zag zee op rotsen breken
dat ben ik allemaal vergeten
ik wil gewoon een hand een
nieuw begin in een ander land
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 02-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘zag zee op rotsen breken’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.