blad

nathan kiss

maanden voelen als jaren,
dit is het eind van mijn bestaan
de wind suist langs mijn nerven,

kietelend raast ze me voorbij,

stil dalend als de maan in de nacht maar niet alleen
de wind is stil, overal vreemde handen,
vechtend voor hun bestaan
groen vergaat en de bruine schijn treedt toe
bedolven door oude vrienden klaar voor hun vertrek
warmte is het laatste dat we geven aan onze geboorteplek
blad