afscheid
En ergens in mijn gefluister
ben jij de merel die mij zingt
zelfs nu, nu ik de kerstvreugde
niet kan bezingen
eens een belofte, twee gouden ringen
liefde voor het leven
maar nu ik als oude boom
mij wil gaan enten in een nieuw
leven zal ik eerst mij ontdoen
van oude bladeren
toch een paar raderen zullen
in mijn hart
blijven draaien, die van mijn
vlees en bloed
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
elze schollema (Actief sinds: 01-10-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘afscheid’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.