«»
scheidt mijn discrepantie en hallucineert
zonder het vermogen tot herstel, een treurnis
is als een gebroken hart met in het midden
een lamgeslagen vleugel
het beeld herrijst en herroept de enkelvoudige
zich aan te sluiten bij de meute, trendvolgers vertragen
hun tred en wankelen bij een linkse tegenwind, geen kleur
want kleuren spreken zonder stem
hoezeer hoezee, wanneer o wee treft mijn blik
jouw aardse moed en verijdel jij mijn hand
om het licht dat jij mij gaf vroegtijdig te koelen
in het vuur uit het donker verleden
Afscheid zonder het te kennen
wat ik ook vermag te wezen, de tijdlijnscheidt mijn discrepantie en hallucineert
zonder het vermogen tot herstel, een treurnis
is als een gebroken hart met in het midden
een lamgeslagen vleugel
het beeld herrijst en herroept de enkelvoudige
zich aan te sluiten bij de meute, trendvolgers vertragen
hun tred en wankelen bij een linkse tegenwind, geen kleur
want kleuren spreken zonder stem
hoezeer hoezee, wanneer o wee treft mijn blik
jouw aardse moed en verijdel jij mijn hand
om het licht dat jij mij gaf vroegtijdig te koelen
in het vuur uit het donker verleden
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 12-10-2014
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
elze schollemaActief sinds: 01-10-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Afscheid zonder het te kennen’ van elze schollema zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.