INLOGGEN
«»

Waar je puntig piekt


waar je puntig piekt


ik wil
geen stenen
meer op het pad
waar het licht
van boven valt
ik ben het zat

niet meer
van die grote
keien waarvan
je in een moment
van onbalans zo naar
beneden kunt glijden

we hebben nu
een nieuwe vloer
waarbij je puntig
piekt op licht van de
bron dat contrasterend
langs je vliegt

in samen cirkelen
ronden wij ons plekje
als stukje duister
dat ons gefluister
nog geheimzinniger
maakt dan stilte

nu staan wij op
de bron met rondom
tal van geluiden
in ons eigen alleen
zo afgeschermd kunnen
wij geen kant meer heen

wil melker
23/12/2021
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 23-12-2021

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Waar je puntig piekt’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.