Covit en Covita
Corona en Covita
Corona en Covit - negentien of weet ik veel
Het is maar dat ik me goed verveel
De winter in aantocht hou je uit den tocht
Corona en vriendin Covita gaan weer uit de bocht
In zelf gezochte quarantaine ons terug getrokken
Zo niet vallen hier zeker brokken
Met risico door ieder goed geweten
Zal ik me maar van zekerheid hebben gekweten
Zoals ons moeder zei ge moet het afeten
Dat hoeft me niet gezegd ik zoek wel een gerecht
Daar tijd ons niet weerhoud de verveling weg gesmeten
Door kokerrellen en culinaire opstoot immuniteit vergroot
Grootmoe in gedachten gaan we het niet alleen afeten
Den Bacchus met zijn wijn zal deel zijn van ons vertier
In zelf quarantaine verblijvend niets op ons geweten
Doorgespoeld en afgegeten is Corona en zijn Covita hier
Romain
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-10-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
ROMAIN MAES (Actief sinds: 20-08-2021)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Covit en Covita’ van ROMAIN MAES zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.