Veilige haven

Trijan

De lucht is nog niet geklaard,
exodus van ongekende omvang, verstikken in het gedrang,
wat is een mensenleven waard.

Een landingsgestel als laatste anker,
een actie die zelden slaagt, het noodlot wordt vertraagd,
het schudt de wereld wakker.

Mensen vallen uit de lucht,
wat zullen hun laatste gedachten zijn, via deze weg heb ik minder pijn,
een laatste zucht.

Wanneer respecteren wij het aardse bestaan,
vrijheid om onze ervaringen door te geven, te leren zonder beven,
een veilige luchthaven daar moeten wij voor instaan.