Lockdown duif

Trijan

Wij zijn in een onmenselijke situatie terechtgekomen,
onze vrijheid is beperkt, er is niets dat normaal werkt,
over vrijheid kunnen wij slechts dromen.

Ook voor ziekenhuispersoneel komt er een onmenselijke situatie,
wanneer de vrijheid aan de samenleving wordt teruggegeven, moeten zij keuzes maken wie mag overleven,
zij zijn de ruggengraat van onze natie.

het voorjaar staat voor de deur,
alles gaat bloeien, het onkruid gaat groeien,
wij zitten gevangen in een geestelijke sleur,

De natuur stoort zich niet aan onmenselijke situaties,
een duif heeft zich genesteld in mijn jonge eik, zij voelt zich de koning te rijk,
zij heeft latrelaties.

In volledige lockdown zit zij op haar nest,
zonder te koeren doet zij haar taak, haar doffer slaat wat voedsel aan de haak,
vredig doet zij haar best.

Op de vernieuwing wordt stevig gebroed,
dit afzien kan je geen eitje noemen, uitputting weet zij goed te verbloemen,
tegen roofdieren wordt zij niet behoed.

Zouden wij ons aan de natuur moeten spiegelen,
wanneer omstandigheden dit vragen moeten wij naar de natuur luisteren en ons aan huis kluisteren,
en broeden op nieuwe doelen.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 14-04-2021

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Trijan (Actief sinds: 22-04-2020)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Lockdown duif’ van Trijan zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.