eenzaamheid tijdens corona
ik stond gisteren voor het raam
Ik zag een mooie cyclaam
en toen ik wat verder keek in het rond
toen zag ik een plant die opgroeide op zachte grond
ik dacht, dat is ook een nieuw leven
dat opkomt en misschien meer rust rust kan geven
in het drukke bestaan om haar heen
ik liep erheen en plukte het meteen
ik dacht zo ontstaat nu een nieuw leven
dat is bij mensen ook het streven
je komt als plant omhoog
heel snel ben je droog
je gaat binnen met het groeien
je gaat ook vroeg of laat opbloeien
je gaat je eigen leven leiden
je gaat trouwen of alweer scheiden
maar je vecht door net als een plant
maar let op dat je niet verzand
een sterke plant laat zijn kop niet hangen
en laat zich niet graag vervangen
zo heeft ook de mens noch een lach en noch een traan
Liefde en leed komt altijd tezamen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-03-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
JACK MULDER (Actief sinds: 22-02-2021)
Informatie bij het gedicht
EEN GEWDI CHR OM DE MENS IN CORONATIJD WAT OP TE FLEUREN
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘eenzaamheid tijdens corona’ van JACK MULDER zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.