eenzaamheid tijdens corona
DE WINTER GAAT WEER VERDWIJNEN
DE ZON ZIEN WE AL REGELMATIG SCHIJNEN
MAAR HOE IS HET MET DE OUDEREN GESTELD?
ZIJN ER AL POSITIEVE MEDEDELINGEN GEMELD?
DE LAATSTE TIJD IS HET WOORD OUDEREN NIET MEER GEVALLEN
EN GINGEN WIJ DOOR DIEPE DALLEN
STRAKS KRIJGEN WIJ WEER TE HOREN
WIJ KUNNEN U NOG NIET BEKOREN
WIJ KUNNEN DE PIJN NOG NIET VERZACHTEN
HELAAS MOET U DAAR NOG OP WACHTEN
U ZIET DE FAMILIE NIET, DAT IS ERG
MAAR EENS VERDWIJNT DIE BERG
MAAR BENT U DAN NOG ZO VITAAL?
OVERLEEFT U HET ALLEMAAL?
DAT IS NU DE VRAAG DIE WIJ ONS STELLEN
EN NIEMAND KAN U DAT VERTELLEN
MAAR HET IS VAN LEVENSBELANG
DAT U BEHOUD UW LEVENSDRANG
OP HET EINDE VAN HET CORONA TIJDPERK
GAAT IEDEREEN WEER NAAR HET WERK
EN U ONTVANGT DE MENSEN WEER
EN DAN DENKT U KEER OP KEER
IK HEB DEZE STRIJD OOK OVERWONNEN
WAAR WE EENS MOEDELOOS AAN ZIJN BEGONNEN
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 22-02-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
JACK MULDER (Actief sinds: 22-02-2021)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘eenzaamheid tijdens corona’ van JACK MULDER zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.