Ochtenddamp

Lucas. Kruse

Ochtenddamp

ze vegen de scherven in zielloze straten
de avond was zwaar, vol bloedig geraas
de ochtend dampt na uit spleten en gaten
vol zwavel en virus, de wanhoop is baas

ze likken hun wonden, de pijn was maar kort
het slopen, het kicken, dat was het echt waard
want alles moest branden, bestreden, aan gort
in naam van de vrijheid en ze staan op de kaart

bazin van Primera, zo stil en verweesd
haar winkel in puin, een stinkende belt
zij zit naast haar man, een spierwitte geest
hun kassa is leeg, ze zijn uitgeteld

ze ronken de dag in, doodop van het rellen
met naast hen de buit van geklier en geklooi
en straks volop tijd om de opbrengst te tellen
en ’s avonds weer heerlijk die molotovgooi

zie Haarlemse Laurens die fotografeerde
als romeo, een stille, door het schorem gebrandmerkt
die koos voor het beeld, dus voor het verkeerde
met stenen bekogeld, vol bloed, geschandmerkt

maar Dr. TheWitcher van WhiteCyberCrime
wordt ’s middags gelicht uit zijn meurende hol
twee popo’s met boeien staan daar en in no time
is ’t hem duidelijk: ’t is klaar, uitgedold

ze vegen eendrachtig hun straatjes weer schoon
herstellen wat stuk was en voelen zich sterker
want ruimhartig helpen, dat doe je gewoon
zonder te vragen, als onbetaald werker