vervlogen
vol van opgewonden verwachting
waren zij op het vliegtuig gestapt
waarvan plots de motoren stopten
toen zij boven de wolken al waren
de machine hortte en stootte wild
de passagiers tot paniek gruwend
met de dan dagende werkelijkheid
dat er geen morgen meer zal zijn
het laatste gebed werd gebeden
onder een stortvloed van tranen
als de vrije val zich verder versneld
tot de dood hen dan verbrokkelde
dat alles verslindend verdrinkt zo
ons vertrouwen gevende vreugde
in een zee van listige sluwe golven
die rooft wat wij zo innig liefhebben
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-01-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Peter Paul Doodkorte (Actief sinds: 21-07-2015)
Informatie bij het gedicht
Telkens weer neemt een vliegramp vele levens plots en pardoes van ons weg. Het gemis is altijd groot en blijft een zoute wonde | 12 januari 2021
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘vervlogen’ van Peter Paul Doodkorte zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.