Herfst

Trijan

De herfst komt moeizaam op gang,
de bladeren klampen zich vast aan de bomen, de winter zal eraan te pas moeten komen,
een dwarrelend blad valt op mijn wang.

Hoe moeten wij dit duiden,
de natuur lijkt van slag te zijn, het signaal is ragfijn,
komt allen naar buiten.

Kan de natuur de mensheid helpen,
buiten betekent minder besmetten, binnen heerst beter opletten,
dit zal het bloeden een beetje stelpen.

De invitatie wordt slecht begrepen,
collectief trekken wij er op uit, onze bekende plekken wordt ons besluit,
door de massa gegrepen.

Onbekende gebieden worden minder gewaardeerd,
de plekjes waar je eindeloos kan dwalen, je route door je onbewuste laat bepalen,
deze methode zijn wij verleerd.

De natuur zal ons onvermogen bewust worden,
het aanbod hebben wij genegeerd, de natuur is straks verweerd,
het woekerende virus overwint vele horden.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 18-11-2020

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Trijan (Actief sinds: 22-04-2020)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Herfst’ van Trijan zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.

Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.