eenzaam koud en kil
een virus maakt de wereld
tot een doods verlaten stad
waar mensen elkaar mijden
als ooit eerder in vroege tijd
lijders aan lepra pest en cholera
waar ooit vrienden speelden
zijn nu straten en pleinen leeg
kinderen moeten thuisblijven
maken scholen vol van leegte
werken kan of mag niet meer
als het niet thuis aan tafel kan
de familie vrienden en buren
zien elkaar alleen achter glas
om verspreiding te voorkomen
van het onzichtbare gevaar
dat de samenleving verzwakt
door het fundament te knagen
wat mensen aan elkaar verbindt
die de ander vasthoudende hand
die stevige arm om de schouder
die warme knuffel of die kroel
dat virus maakt de wereld
zo eenzaam want koud en kil
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 05-10-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Peter Paul Doodkorte (Actief sinds: 21-07-2015)
Informatie bij het gedicht
Geschreven in corona-tijd | 5 oktober 2020
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘eenzaam koud en kil’ van Peter Paul Doodkorte zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.