«»
Kantorenruimten liggen er verlaten bij,
galmende gangen, weinig opgetogen, wandelgangenverhalen worden monologen,
de ziel is weg, dat waren wij.
Humorloos staren de beeldschermen je aan,
lege ruimten die door kantoortijgers werden bemand, de ploeteraars zijn nu thuis beland,
de koffieautomaat hoort geduldig jouw verhalen aan.
Iedere maandag positief geladen de tunnel in,
door je mailbox overspoeld, plannen bedenken en soms overruled,
eind van de week de tunnel verlaten met tegenzin.
Eindeloos vergaderen in te kleine zalen,
Op je radar zoekend naar onbewuste signalen, de hamvraag is wie gaat er koffie halen,
napraten om te luisteren naar de echte verhalen.
Thuiswerken is voorlopig het devies,
de kantoortijgers moeten door hun eigen huis rennen, om een geschikte overlegplek te verkennen,
Is dit wel kies.
Het geluid van teams laat gevoelloos zien, dat wij er zijn,
onze isoleerkamers tonen wij gereserveerd, achtergrondgeluiden zijn niet werk gerelateerd,
elkaar nooit meer zien voelt ineens niet fijn.
De nieuwe werkelijkheid wordt geïnternaliseerd met pijn,
onze oude wereld werd vaak bekritiseerd, thans wordt deze wereld vereerd,
laat de toekomst een mix van verleden en heden zijn.
Lege kantoren
Lege kantorenKantorenruimten liggen er verlaten bij,
galmende gangen, weinig opgetogen, wandelgangenverhalen worden monologen,
de ziel is weg, dat waren wij.
Humorloos staren de beeldschermen je aan,
lege ruimten die door kantoortijgers werden bemand, de ploeteraars zijn nu thuis beland,
de koffieautomaat hoort geduldig jouw verhalen aan.
Iedere maandag positief geladen de tunnel in,
door je mailbox overspoeld, plannen bedenken en soms overruled,
eind van de week de tunnel verlaten met tegenzin.
Eindeloos vergaderen in te kleine zalen,
Op je radar zoekend naar onbewuste signalen, de hamvraag is wie gaat er koffie halen,
napraten om te luisteren naar de echte verhalen.
Thuiswerken is voorlopig het devies,
de kantoortijgers moeten door hun eigen huis rennen, om een geschikte overlegplek te verkennen,
Is dit wel kies.
Het geluid van teams laat gevoelloos zien, dat wij er zijn,
onze isoleerkamers tonen wij gereserveerd, achtergrondgeluiden zijn niet werk gerelateerd,
elkaar nooit meer zien voelt ineens niet fijn.
De nieuwe werkelijkheid wordt geïnternaliseerd met pijn,
onze oude wereld werd vaak bekritiseerd, thans wordt deze wereld vereerd,
laat de toekomst een mix van verleden en heden zijn.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 12-08-2020
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
TrijanActief sinds: 22-04-2020 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Lege kantoren’ van Trijan zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.