Veen, ven en weinig water
Veen, ven en weinig water
Opgedroogde broekbossen zijn verlaten
Droogstaande vennen verstillen
Een ijsvogeltje kan er geen visjes meer killen
Wereld van koningsvarens en zonnedauw
De struikheide al vroeg in de rouw
Hagedissen, verlaten de hete zon
De herfst die al veel eerder begon
Grassen in gele kleuren uitgerust
Bloeiende kruiden uitgeblust
Het wachten tot het tijd mag keren
Kikkers die de laatste insecten verteren
De tijd verstilt
Het landschap heeft zich aan zonneschijn vertilt
Wolken komen elkaar steeds meer tegen
De vele regen is voor het land een zegen
Roel van Ekeris©
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-08-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Roel van Ekeris (Actief sinds: 02-02-2020)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Veen, ven en weinig water’ van Roel van Ekeris zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.