Omfloerste blikken
omfloerste blikken
ik zag
je slanke vingers
lieflijk kleuren
met een
kleine knip
kwamen geuren
een zachte
wind streelde
het vermoeide brein
je lachte
ogen zeiden nu
mag jij jezelf zijn
ik vloeide langs
omfloerste blikken in
het loslaten van ikke
het is geen trance
mijn zielen zijn op pad
lichaam houdt de wacht
in ultieme vrijheid
lach ik de wereld toe zonder
oordeel voelt dat goed
omdat ik alles deel
en eindelijk besef dat
alleen samen het geheel is
wil melker
22/05/2020
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 22-05-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Omfloerste blikken’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.