schijn van geluk
wandelend in gedachten
of was het misschien
in gedachten wandelend
wat het ook zijn mocht
vandaag lijkt zo gewoon
een dag zoals normaal
in de schaduw van de zon
op zijn vertrouwde plek
speurt de reiger kikkers
voor het ontbijt of diner
als op weg naar ergens
de mensen hem passeren
in het glinsterende licht
van het water in de sloot
weerspiegelen de wolken
op deze fraaie lentedag
alsof er geen vuiltje is
dat ons verontrusten kan
uit het groene lentelover
klapwiekt plots een houtduif
die het waterhoen opschrikt
dat watertrappelend vlucht
terwijl vogels vrolijk zingen
van eindeloos lijkend geluk
alleen de flarden van gesprek
van wandelaars en fietsers
boodschappen zo nu en dan
de ongemakkelijke waarheid
van het virus dat bepaalt
wat wij beter laten kunnen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-05-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Peter Paul Doodkorte (Actief sinds: 21-07-2015)
Informatie bij het gedicht
Verdicht in coronatijd | 16 mei 2020
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘schijn van geluk’ van Peter Paul Doodkorte zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.